21 maja 1996 r. w Algierii zamordowano siedmiu braci trapistów z Tibhirine. W Algierii trwała wojna domowa i braciom, jako Francuzom, groziła śmierć. Wiedzieli o tym, a jednak, solidarni z mieszkańcami pobliskich wiosek, powodowani miłością do algierskiego Kościoła i narodu, zostali w klasztorze. Ponieśli śmierć, ponieważ kochali swoich muzułmańskich braci bardziej niż siebie samych – miłością płynącą z wiary i wierności Jezusowi. W Jego ręce złożyli swe życie, by stać się mnichami niosącymi Boży pokój.

Wiadomość o ich śmierci dotarła do nas prawie natychmiast. Potem poznałyśmy różne szczegóły z ich życia. Od pierwszego momentu wywarł na nas ogromne wrażenie fakt, że dla Jezusa ginie CAŁA wspólnota. To świadectwo dodaje nam odwagi, by przyjmować radykalną postawę życia dla Miłości. Ujęła nas także prostota ich życia przenikniętego wspólnotowym pragnieniem świętości; wierność powołaniu monastycznemu i jednocześnie otwartość na natchnienia Ducha Św. przychodzące także poprzez osoby i wydarzenia. Stali się Bracia dla nas duchowymi towarzyszami w naszym osobistym i wspólnotowym zmaganiu o wierność. Nowenna przed ich liturgicznym wspomnieniem jest okazją, by wciąż na nowo wsłuchiwać się w ich słowa, odkrywać ich miłość do Pana, walkę o miłość we wspólnocie i do każdego człowieka, zwłaszcza „innego” - muzułmanina, terrorysty, pogardzanego, niezauważonego.

W takim duchowym klimacie, w roku 10-lecia śmierci Braci, zrodziła się myśl o namalowaniu ikony Męczenników z Tibhirine, natomiast począwszy od roku 2019 powstają kolejno ikony poszczególnych Braci. Z dużą radością i wdzięcznością Duchowi Św. przyjęłyśmy dar beatyfikacji Braci, razem z innymi męczennikami algierskiego Kościoła, dokonanej 8 grudnia 2018 roku w Oranie. Wierzymy, że Bracia są słowem Boga nie tylko dla naszej wspólnoty, ale także dla całego Kościoła - żyjącego w świecie tak bardzo naznaczonym przez nienawiść, przemoc i odrzucenie Boga.